De eerste ronde..!

Gelukkig ben ik meerdere rondes gewend, alleen dan in de kroeg😉

Daar was het eindelijk de dag dat ik kon beginnen! Redelijk geslapen. Klein beetje spanning voor weer het gepriegel aan mijn lijf. Pat was heel erg gespannen. We moesten eerst naar radiologie om die picc lijn aan te leggen. Het liep allemaal wat uit dus was een half uur later aan de beurt. Ook voor het eerst. Nou eenmaal op de tafel was het meer voorbereiding dan ze daadwerkelijk bezig waren. Een hele onderneming voor een infuus aanbrengen. Prik voor de verdoving was venijnig maar het viel reuze mee. Die hele lijn loopt richting mijn borst maar heb werkelijk waar niks gevoeld. Na een half uur moeten ze hem nog ff checken maar dit mocht al op de afdeling bij de dagbehandeling. Daar heb ik mij aangemeld en werd toen opgehaald door de verpleegkundige die ik eerder heb gezien en gesproken. Ik mocht zitten in de stoel. En hoorde overal weer die kutpiepjes afgaan van de infuuslijnen. Ohh dat geluid hadden we na die 3 weken ziekenhuis totaal niet gemist. De verpleegkundige vroeg nog hoe ging en dat het plan iets anders is en hoe ik mij daarbij voelde. Ik heb toen toch nog even mijn beklag gedaan over de oncoloog. Ze vond het vervelend om te horen en vroeg nog of ze er iets mee moest doen. Na wat twijfelen mocht ze het wel met hem bespreken. Alles werd voorbereid en ik zat nog geen half uur in de stoel en ze kwamen al met soep langs. 10 minuten later stond de maatschappelijk werkster al voor onze neus. Even kijken hoe het met mij gaat. Ook daar weer hetzelfde verhaal verteld over het ontbreken van vertrouwen in de oncoloog. Tijdens dit gesprek kwamen ze al de lunch opnemen en had best trek. Voor het eerst. Na 3,5 uur was ik klaar en werd er een pomp aan mijn infuus vast gemaakt en die moet ik dan 48 uur dragen. In mijn ‘Gucci’ tassie.

Ik voelde me nog goed en we gingen lekker naar huis. Pat heeft zijn tranen nog even laten gaan toen we het ziekenhuis uitliepen. Ja en soms kan ik ook zo lekker rot overkomen en onder het mom van een knipoog zei ik: ben je nou weer aan het janken? Kop op de eerste horde hebben we gehad💪🏻 ga keihard knokken! Bij thuiskomst lekker naar bed gegaan. Ik had voor vanavond eten uit de vriezer gehaald want wist niet hoe ik me zou voelen. Ik dacht ‘s avonds ik zal alvast de kip snijden voor morgen nu ik mij goed voel. Jeetje wat deed dat zeer. Ze had al gewaarschuwd dat ik last kon hebben van koude producten en dat klopte. Als ik koud drink, lijkt het alsof mijn keel dicht geknepen wordt. Heel gek. Dus drinken maar uit de koelkast gehaald voor mij.

Ben 2 nachten op zolder gaan slapen vanwege dat pompje. Pat wil mij ‘s nachts nog wel eens vast grijpen omdat hij bang is dat ik weg ben dus niet dat hij mijn infuus eruit trekt😉 1e nacht heerlijk geslapen. Voelde me goed toen ik wakker werd. We besloten even lekker te gaan lunchen in het dorp met schoonzus en neefje. Had toen nog wel trek maar kreeg zeker niet alles op. Na het slenteren door het dorp merkte ik wel dat ik moe was dus bij thuiskomt kleine naar bed en ik naar bed. Allemaal even tukken. Na deze tuk begon de misselijkheid. De eetlust begon minder te worden maar heb nog wel paar happen avond eten op. ‘s avonds weer op tijd naar bed en weer een goeie nacht. Dit keer werd ik alleen echt niet lekker wakker. Ben tijdens mijn zwangerschap nooit misselijk geweest maar nu pfoeeee wat een kut gevoel. We zijn even langs mijn ouders gegaan in het huis en pat had trek in verhage. Mijn niet bellen maar neem maar een frikadelletje mee. Moet toch wat op de maag hebben. Nou kreeg een halve frikadel weg en heb hem daarna nog een keer geproefd. Alleen ging die weer terug door de uitgang. Pfff gaf wel enigszins opluchting.
Nou in de middag kwam er iemand van Careyn langs om mij los te koppelen van de 48 uur chemopomp, maar helaas hij was nog niet leeg. Dus ik moest ‘s avonds weer bellen als hij dan echt leeg is. Godver nog niet douchen. Ook al 48 uur niet gedaan, want dat mag niet. Maar wanneer je denkt dat je chemo alles kapot maakt was in dit geval nog niet waar want werd gewoon mooi ongesteld😂 dat is dus nog niet kapot en moet ik maar dankbaar voor zijn denk ik. Maar goed ‘s avonds alsnog eraf en eindelijk douchen en haartjes wassen. Volgende dag was de misselijkheid gelukkig weg. Prikkels komen nog wel harder binnen, maar wel heel even wezen lunchen en daarna gelijk weer terug in bed. Ik had het die dag mentaal even zwaar. Evan is zwaar papa’s kindje en mocht niks met hem en van hem. Alleen maar papa papa papa. Ja die arme jongen beseft niet dat ik misschien niet lang heb. Ik liet het gevoel even toe en weet natuurlijk wel beter. De eetlust was nog niet terug en at maar weinig. Ik had natuurlijk wel een scheidsrechter thuis die me bij alles in de gaten houd. De gore flesjes drink voeding ook maar in de koelkast gezet voor het geval dat… maar dacht voor nu is het goed. Eten komt wel weer. En dat gebeurde ook. In 5 dagen wel 1,5 kilo kwijt maar die zal ik er komende week weer aanvreten gok ik. Zaterdag avond ging er dan opeens een broodje kipdoner met knoflooksaus en sambal in. Oghhh jaaa heerlijk. Eten waar je trek in hebt dus dan doen we dat ook gewoon. Daarna ging de popcorn zak ook nog open dus weet dat het goedkomt😊

Zaterdag overdag met vrienden en kids naar de fokvee dag in Hellevoetsluis geweest. Leuk, gezellig, veel prikkels en van het geslenter was ik helemaal kapot. Had nog graag meegewild met de vriendjes maar het bed riep. En mijn lichaam ook. Ze miste elkaar. Dus bij thuiskomt gelijk bijna 2 uur geslapen. Helemaal verrot van het slenteren. Zondag zijn we een dagje naar de camping gegaan waar mijn broer en schoonzus zitten. Toevallig waren we daar 2 weken eerder ook al een dagje geweest. Zwem outfit mee voor pat en Evan. Ik mag helaas het water niet in met een picc lijn. Hun lekker zwemmen en wij het terras op. Verder heerlijk bij het huisje voetbal gekeken, gechilld en gevoetbald met mijn neefje. Het talent heeft hij natuurlijk van zijn tante😃 daarna heeft mijn broer een restaurant uitgekozen en wat voor 1. We hebben heerlijk gegeten en heb zelfs 3 gangen op, waarvan 2 voorgerechten. En ondanks dat ik op een ‘zwangerschapsdieet’ moet met chemo heb ik daar ff maling aan. Ik durfde hier wel tonijn tataki te eten. Want ik houd nou eenmaal van rauw eten en rood vlees en als je dan niet weet hoelang je nog hebt ga ik niet alleen maar kip en doorbakken vlees eten. Kwaliteit van leven noemen we dat! Dus heerlijk genoten inclusief 3 wijntjes en wat ik voorheen nooit at is een toetje maar nu toch zo’n trek in dus een heerlijke dame blanche met Evan samen gegeten natuurlijk. Die kan vreten net zoals papa en mama een fijnproever😉 en zo zit er alweer een week op na de chemo en gaan we hopelijk een heerlijke week tegemoet. Volgende maandag de 2e chemo en hopelijk blijft het bij diezelfde vage en tijdelijke klachten en kunnen we tussendoor ook af en toe gewoon echt nog genieten. Ik lig nu heerlijk buiten in de tuin en heb net zelfs een klein rondje hardgelopen/gewandeld. Nou dat had ik sowieso niet verwacht. Heerlijk dagje voor mezelf vandaag waar papa weer lekker naar zijn werk is en Evan heerlijk op de opvang zit. Vrijdag gesprek met nieuwe oncoloog en bloed prikken. Even kijken hoe deze oncoloog is en als dat niet goed voelt ga ik daar toch echt weg. Maar ik ga er niet vanuit. Tot de volgende blog en en hele fijne week voor iedereen🥰